تاریخ آموزش پزشکی جدید در ایران - تاریخ علوم پزشکی ایران و جهان اسلام

تاریخ آموزش پزشکی جدید در ایران

تا قبل از تشکیل مدرسه دارالفنون ، با وجود آنکه تعدادی برای تحصیل طب جدید به اروپا عزیمت کرده بودند ، در وضع طبابت و تحصیل طب تغییر چندانی حاصل نشده بود و کتاب قانون ابن سینا و شرح اسباب نفیسی ، کتب معتبر و کلاسیک به شمار می رفتند . برای تحصیل طب نیز محل خاصی وجود نداشت و فراگیرندگان پس از طی مقدمات اولیه خواندن دروس صرف و نحو و حکمت الهی در مطب پزشکان معروف قدیمی ، به فراگرفتن حکمت طبیعی (طب وغیره) می پرداختند و بدون هیچ مانعی میتوانستند پس از گذراندن مقدمات اولیه و کسب اطلاعات مختصری در طب ، به عنوان پزشک به درمان بیماران مشغول شوند . این وضع تا زمان سلطنت ناصرالدین شاه و صدارت امیرکبیر ادامه داشت . در این دوره بدستور ناصرالدین شاه , دکتر کلوکه ، حکیم باشی دربار برای ارتقای آموزش طبابت به آموزش تعدادی از افراد همت گمارد تا اینکه در سال 1266, امیر کبیر قسمتی از ارک شاهی را برای تاسیس مدرسه دارالفنون در نظر گرفت و در سال 1267 قسمتی از آن آماده شد سپس برای ادارة مدرسه ? معلمینی از اروپا دعوت شدند و اداره قسمت علوم طب که شامل طب و داروسازی بود به دکتر پولاک از اطریش سپرده شد . از زمان تاسیس تا مدتها شاگردان مدرسه از شاهزادگان و فرزندان رجال و اعیان بودند . شاگردان طب دروس نظری را در مدرسه می آموختند و قسمت های عملی را در مطب پزشکان معروف و معلمین مدرسه می گذرانیدند و با آنها به عیادت بیماران می رفتند تا با رموز حرفه ای طبابت آشنا شوند . در سال 1290 , ناصرالدین شاه دستور ساخت یک بیمارستان را صادر کرد . او در یکی از سفرهایش به کشورهای غربی، بیمارستان‌های غربیان را دیده بود. ناصرالدین شاه پس از بازگشت به تهران تصمیم گرفت تا بیمارستانی در تهران دایر کند. لذا ناظم الاطباء، پزشک مخصوص خود را مامور تاسیس اولین بیمارستان تهران کرد . و به این ترتیب اولین بیمارستان با سبک و سیاق فرنگ در تهران و ایران ? در میدان حسن آباد و در محله‌ای به نام هشت گنبد ، در سال 1298 به ریاست مرحوم ناظم الاطباء تاسیس گردید . این بیمارستان تا سال‌ها به نام "مریضخانه دولتی" نامیده می‌شد. پس از این بیمارستان، چند بیمارستان دیگر نیز در تهران دایر شد، می توان از بیمارستان نظامی طهران نام برد که موسس آن شاهزاده علیقلی میرزا بود . مریضخانه دولتی" پس از چندی به پاس زحمات پدر طب ایران به بیمارستان سینا تغییر نام داد. این بیمارستان سال‌های متمادی، محلی برای معالجه و درمان امراض بیماران بود. پس از آنکه بیمارستان شروع به فعالیت کرد ، ناظم الاطباء به ناصرالدین شاه پیشنهاد کرد تا در این بیمارستان ، پزشکان تربیت شده ایرانی به معالجه بیماران بپردازند. پس از آن و با موافقت ناصرالدین شاه ، تدریس رشته طب در مدرسه دارالفنون پذیرفته شد و هر ساله تعدادی دانشجو ، به منظور فراگیری دانش پزشکی وارد این مدرسه می‌شدند و بر اساس تعالیم ناظم الاطباء به فراگیری این دانش می‌پرداختند. این عده، همزمان در مریضخانه دولتی و تحت نظر پزشکان غربی به کارآموزی پرداخته و توانستند اولین نسل از پزشکان تربیت شده دارالفنون شوند . سپس دانشکده های دیگری نیز از مدرسه دارالفنون منشعب گردید - دانشکده ریاضیات و مهندسی - دانشکده معدن شناسی- دانشکده نظام و موزیک - دانشکده ادبیات - دانشکده هنرهای زیبا . . . در سال 1297, تشکیلات مدرسه طب از دارالفنون جدا شد و به ساختمانی در خیابان شیخ هادی منتقل گردید و مرحوم لقمان الدوله ادهم به ریاست آن برگزیده شد و از همین دوره , بخصوص از سال 1307, آموزش طب (در مدرسه طب) نظم و قوام بیشتری پیدا کرد و به دوره های آموزش علوم پایه و بالینی تقسیم شد و تا سال 1313 , امور علمی و فنی و اداری مدرسه های مختلف که بنام مدارس عالی نامیده شدند , مانند مدارس ابتدایی و متوسطه تحت نظر وزارت معارف قرار داشت . در سال 1313 قانون تاسیس دانشگاه تهران به تصویب مجلس رسید و هریک از مدارس , دانشکده نامیده شدند که یکی از آنها دانشکده طب بود . در 5 تیرماه 1313 , وزارت فرهنگ قطعه زمینی از اراضی جلالیه در شمال تهران را بقیمت 90 هزار تومان خریداری و شروع به ساخت دانشگاه کرد و اولین قسمت آن تحت عنوان دستگاه ابن سینا در 15 بهمن 1313 افتتاح شد که می توان گفت اولین دانشکده در کشور است .دانشکده طب یا پزشکی تهران و سایر دانشکده ها بتدریج پس از آن افتتاح شدند . در سال 1319, بیمارستانهای تهران ضمیمه دانشکده پزشکی شدند و از سال 1317 نام دانشکده طب بدانشکده پزشکی تبدیل شد. تا سال 1319, دانشکده پزشکی مشتمل بر دانشکده پزشکی , داروسازی و دندانپزشکی بود و عناوین اعضای هیئت علمی , تحت عنوان اساتید با کرسی , اساتید بی کرسی و دانشیاران مشخص می گردید . در سالهای بعد , دانشکده داروسازی و دندانپزشکی از دانشکده پزشکی جدا شده و بطور مستقل اقدام بتربیت دانشجو نمودند . دانشکده پزشکی فعلی درضلع شمالی دانشگاه تهران واقع شده و وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تهران است . بیمارستان سینا در حال حاضر دارای بخشهای زیر است : بخش جراحی عمومی- رادیولوژی- داخلی- جراحی عروق- قلب- پاتولوژی- بیهوشی و ICU- جراحی مغز و اعصاب- جراحی استخوان- جراحی کلیه- داخلی اعصاب
منبع: http://hospitals-ir.com/modules.php?name=Content&pa=showpage&pid=75

جواد صادقی نسب ::: پنج شنبه 87/1/15::: ساعت 8:8 صبح

نظرات دیگران: نظر

لیست کل یادداشت های این وبلاگ